به قولی سالی که نکوست از بهارش پیداست. می توان تصورکرد که در جشنواره های فجر شاهد چه برنامه هایی هستیم.

 نکته قابل توجه این است که اجرای این دست برنامه ها با چنین شکل و شمایلی نه تنها هویت هنر ایرانی را مترقی شده بر پایه های اسلام نشان نمی دهد، بلکه با زبان جلف بی حیایی و غربزدگی چنان سیلی ناجوانمردانه ای بر صورت هنر می نوازد که جای هیچ جبرانی برایش باقی نمی ماند.

هفته کودک و روز موسیقی که مختص کودکان مسلمان ایرانی است در مهد تمدن اسلامی نباید فرصتی برای عرض اندام فرهنگ های وارداتی و حرکات دون شخصیت زن مسلمان ایرانی باشد.

دست اندرکاران این برنامه چنان در اجرای درست آن با موازین اسلامی ناتوان عمل کرده و کوتاهی کردند که سطح توقع جامعه را به اندازه ای پایی آوردند که دیگر کسی محتوا و پیام را به نقد ننشینند! بکله از منظر ظاهری فقط به آنها گوش زد کنند: « در مملکت اسلامی حضور و پایکوبی زنان در برنامه ای ملی با لباس های بسیار نامناسب و آرایش های خارج از عرف - که جای هیچ توجیهی ندارد - نه تنها قابل اغماض نیست ؛ بلکه قابل پیگیری است.»

این تعارض بین خواسته های نظام اسلامی و عملکرد برخی از دستگاه های دولت در نهادینه کردن مسائل مهمی چون عفاف و حجاب چه بلایی سر کودکان ما می آورد. کودکانی که اکنون آموزش آنها نه از طریق همایش ها است بکله دروازه چشم و حافظه شان برای نوع تفکر آینده مهم ترین ابزار آموزش است.

چگونه می توان از کودکی که برایش اینگونه جشن گرفته شده در جامعه توقع داشت که بر موازین اخلاقی و اسلامی چون حجاب و عفاف را پایبند باشد. او از چه کسی بیاموزد که با هنرهای مختلف مزین شده با آداب و شرع اسلامی می توان سربلند و شاد زیست.

اگر چه این امر پر واضح است که مسئولین فرهنگی و مخصوصا وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی در طول 30 سال گذشته متاسفانه عملکرد خوبی نداشته اند اما این باعث نمی شود که در وزارتخانه تحت امر آنها اموری اتفاق بیافتد که با هنجارهای یک کشور اسلامی ناسازگاری محض داشته باشد..

 سوال این جاست که آیا برای این برنامه علاوه بر برنامه ریزی، تعقل و تفکر هم شده است؟ آیا مجریان و برگزار کنندگان آن که قطعا با احکام اسلام آشنا هستند! می دانند که حکم رقصیدن زن در مقابل چشمان نامحرم چیست؟ آیا می دانند رقص بطور کلی در اسلام چه حکمی دارد؟ آیا با خود فکر کرده اند که چهره های بزک کرده دختران در قاب دوربین عکاسان چه انعکاسی منفی می تواند داشته باشد.

اگر این کار از روی تعمد است که جای بخشش باقی نمی ماند و اگر از روی غفلت باید به انتخاب دقیق مسئولین آفرین گفت!‌

چه کسی می تواند پاسخ گوی جامعه باشد برای لباس نازک و تن نمای زن جوانی که اندامش را به جدید ترین نوع تن نمایی به معرض نمایش ملی گذاشته است؟ بعد از رقص های مثلا توجیه شده سنتی دختران چشممان به هنرنمایی اروپایی مسلک زنان مسلمان روشن.

 خلاصه که می توان گفت : از دست اندرکاران و ناظران جشنواره موسیقی کودک، توقع بیشتر از این می رفت که این فرصت را تبدیل به تهدید نکنند و تهدید را عملی....

 جنگ نرم دیگر در کانال های ماهواره ای یافت نمی شود بلکه ما آن را به خانه خود آورده و وای به حال فرهنگی که مدافعانش مهاجمان آن باشند و قعطعا برای این هجوم تقدیر و تشکر هم خواهند شد.

اهالی فرهنگ و رسانه منتظر پاسخگویی صریح و روشن وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص این ناهنجاری و برخورد با خدشع دار کردن چهره تمدن ایرانی اسلامی هستند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: